Maart roert zijn staart, aan het weer was dit te merken zaterdagmiddag. Zo nu en dan een zonnetje maar ook een koud guur windje en zo nu en dan een miezerig buitje. Dat waren de omstandigheden waarin Heeg en Bolsward de degens kruisten. Tel daarbij een zo vlak mogelijk maar toch nog een hobbelig veld dat lijkt op een veld dat enkele meters korter en smaller is dan bijvoorbeeld in Bolsward en de
moeilijkheidsgraad voor de titelfavorieten uit Bolsward is zo hoog mogelijk neergezet. Heeg pakt het in de eerste helft dan ook goed op door een goede organisatie, veel druk op de bal en veel enthousiasme in en buiten het veld. Kansen zijn er in het begin al voor zowel Heeg (vrije schietkans net voorlangs) als Bolsward (schietkans Davey naast). Verder is het knokken voor elke meter voor beide ploegen. Bolsward kan het spel niet maken, weinig ruimte op het veld dat zich niet leent voor het combinatievoetbal wat de koploper gewend is. 
Vlak voor de rust krijgt Davey nog een vrije schietkans na één van de weinig wel vloeiende aanvallen maar de prima keeper van Heeg kan de vuisten er tegen aan krijgen.
De 0-0 ruststand leidt niet tot paniek bij Bolsward, wel tot het besef dat er uit een ander vaatje getapt moet worden in de tweede. Kan Heeg het bijbenen (met enkele afwezigen door blessures en vakantie – maar dat had Bolsward ook) in de 2e helft? Lukt het Bolsward om directer de spitsen te zoeken en kan het een schepje er bovenop doen? Ja dus, want direct na rust is er al een levensgrote kans voor Özgür na prima voorbereidend werk van Mo, maar hij ziet zijn inzet jammerlijk naast hobbelen. Direct daarop een vette kans voor Heeg maar ook deze wordt niet verzilverd. Duidelijk is dat er meer ruimte op het veld komt, onder andere Mounier komt regelmatig door en tien minuten na rust laat hij vanaf rechts een uitstekende 
voorzet los die door Bart prima wordt ingekopt, maar de keeper pareert de bal in eerste instantie. Als Özgür de bal vervolgens weer voorbrengt op de vanmiddag onverzettelijke Bart is de keeper wel geklopt, 0-1. Vijf minuten later ligt de 0-2 in het netje als een verre bal van Wesley door broer Davey op waarde wordt geschat en afgelegd wordt op de vrij lopende Wilco. 
De wedstrijd lijkt dan gespeeld hoewel Heeg blijft knokken, het heeft soms een klein overwicht maar gevaarlijk wordt het niet. Het slotakkoord is voor de gebroeders Lohman, weer een prima lange bal van Wesley, doorkopbal van de ingevallen Marvin en de afronding door Davey, 0-3.
Weer drie punten aan het totaal bijgevoegd. Een pittig potje, dat wel maar na afloop smaakt een overwinning dan wel lekkerder. En hoewel het weer last had van maartse buien hadden we op het veld geen last van wisselvalligheid, met een regelmatige 0-3 tot gevolg. Komende woensdag kunnen een aantal spelers meedoen met een oefenpot voor onder de 23 tegen Joure (woensdagavond 20:15 in Bolsward), komende zaterdag wacht Makkum.
Opstelling: Kees Witteveen; Tom Lindeboom, Sjoerd Breeuwsma (Jelle Huitema), Wesley Lohman, Jochem van der Werf; Tim Oosterbaan, Mounier Bou-Asrar, Özgür Akkus; Davey Lohman, Bart Gietema, Wilco Folkerts (Marvin Dijkstra).
Foto's: Wilfred de Bruijn
